Burma Election 2010

ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုၾကာ အုပ္စိုးၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီသည္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပၿပီး အရပ္သားအစိုးရ ျပန္လည္ အသက္သြင္းသည့္ နည္းျဖင့္ ၎တို႔၏ အာဏာ ဆက္လက္ တည္ၿမဲေရး အတြက္ လုပ္ေဆာင္လ်က္ ရိွသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ျဖစ္ပြားလ်က္ရိွေသာ ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းသည္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ၏ ရလဒ္ကို နအဖစစ္အစိုးရက အသိအမွတ္ မျပဳခဲ့ျခင္းမွ စတင္ခဲ့သည္။ ထိုေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဲဆႏၵရွင္အမ်ားစုက အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို မဲေပး ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္။

စစ္အစုိးရက ၂၀၁၀ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို လြတ္လပ္၊ တရားမွ်တစြာ က်င္းပေပးၿပီး မဲဆႏၵရွင္တုိ႔၏ ဆႏၵကုိ ေလးစား လိုက္နာမည္လား ဆိုသည္ကုိ ျမန္မာျပည္သူမ်ားက သံသယ ရိွေနၾကသည္။

စစ္အစိုးရ လက္သင့္ရာ ေရြးခ်ယ္ထားေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေရးဆြဲခ့ဲၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ အတည္ျပဳခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒတြင္ “အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလ ျပဌာန္းခ်က္မ်ား” ဆိုသည့္ အေရးႀကီးေသာ အခန္းတခု ပါရိွသည္။  ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေနာက္ အာဏာ လဲႊေျပာင္းေရးလမ္းညႊန္အျဖစ္ ရည္ရြယ္ထားသည့္ အခန္း ျဖစ္သည္။

ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသစ္ကို ၁၄ ႏွစ္ၾကာသည့္ အမ်ိဳးသား ညီလာခံႀကီးက ေရးဆြဲခဲ့ေသာ္လည္း “အသြင္ ကူးေျပာင္းေရးကာလ ျပဌာန္းခ်က္မ်ား” ဟူသည့္ အခန္း တခုလံုး နီးပါးသည္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဖဲြ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒမွ “အေထြေထြျပဌာန္းခ်က္မ်ား” အခန္းရိွ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၉၅၊ ၁၉၆၊ ၁၉၉ ႏွင့္ ၂၀၂ တို႔ကို ကူးယူထားျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ၎အျပင္ ထုိအခန္းတြင္ အသစ္ေပၚေပါက္လာမည့္ အရပ္သားအစိုးရထံ အာဏာလဲႊေျပာင္းေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး အေရးႀကီးေသာ အေသးစိတ္ အစီအစဥ္မ်ား ပါ၀င္ျခင္း မရိွပါ။

သို႔ရာတြင္ စစ္အစိုးရက ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း မရိွသည့္ ျပဌာန္းခ်က္ တခုရိွသည္။ ၎တို႔အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ ကာလအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ျပည္သူမ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ဖမ္းဆီးခံရသူတခ်ဳိ႕ ေပ်ာက္ဆံုးသြားျခင္း၊ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ ဥပေဒမဲ့ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းထားျခင္း ကဲ့သို႔ေသာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား အတြက္ စစ္အစိုးရကို တရားစြဲမႈ မျပဳႏုိင္ေစရန္  ျပဌာန္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။

“ယင္းအဖဲြ႔ (ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ၊ ယခင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖဲြ႔) သို႔မဟုတ္ အဖဲြ႔၀င္တဦးဦး၊ သို႔မဟုတ္ အစိုးရအဖဲြ႔၀င္ တဦးဦး၏ တာ၀န္အရ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ အေၾကာင္းျပဳလ်က္ ယင္းတို႔အား တရားစြဲဆိုျခင္း၊ အေရးယူျခင္း မရိွေစရ” ဟု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၄၅ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

မေရရာေသာ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး

၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး ေနာက္ပိုင္း အေျခခံ ဥပေဒသစ္သည္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ႏွင့္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ ေပါင္းထားသည့္ ပထမဦးဆံုး က်င္းပေသာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္တြင္ ဥပေဒအျဖစ္ စတင္ အသက္၀င္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလ ျပဌာန္းခ်က္မ်ား အခန္း၏ ဥပေဒပုဒ္မ ၄၄၂ အရ စစ္အစိုးရသည္ ထိုကဲ့သို႔ အသက္၀င္သည့္အခ်ိန္အထိ အာဏာကို ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေပလိမ့္မည္။

စစ္အစိုးရကို ေထာက္ခံသူအျဖစ္ လူသိမ်ားေသာ အေနာက္တိုင္းမွ ပညာရွင္ ပါေမာကၡ ေရာဘတ္ေတလာ၏ မၾကာခင္က ထြက္ရိွလာေသာ “The State in Myanmar” စာအုပ္တြင္ အေျခခံဥပေဒကို ေလ့လာ ဆန္းစစ္ထားရာ “အေျခခံဥပေဒအသစ္သည္ ပထမဦးဆံုး က်င္းပသည့္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းတြင္ ဥပေဒအျဖစ္ စတင္ သက္၀င္မည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုအေတာအတြင္း စစ္အစိုးရက အာဏာကို ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားပါလိမ့္မည္” ဟု သံုးသပ္ထားပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၄၂ အရ စစ္အစိုးရသည္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး လအနည္းငယ္အတြင္း အာဏာကို စြန္႔လႊတ္လိမ့္မည္ဟု အေျခခံဥပေဒကိုေလ့လာေနသူတခ်ိဳ႕က သံုးသပ္ထင္ျမင္ၾကေပမည္။ အေၾကာင္းမွာ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၇၈ ႏွင့္ ၁၂၃ အရ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူၿပီး ၁၅ ရက္အတြင္း က်င္းပရန္၊ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကို အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ စတင္သည့္ေန႔မွ ရက္ေပါင္း ၉၀ အတြင္း က်င္းပရန္ ျပဌာန္းထားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

သို႔ရာတြင္ ေရာဘတ္ေတလာသည္ အေျခခံ ဥပေဒကို စစ္အစိုးရ၏ လမ္းျပေျမပံု အဆင့္ ၇ ဆင့္ ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာၿပီး အာဏာလဲႊေျပာင္းေရးကိစၥကို ထပ္မံေလ့လာဆန္းစစ္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ခဲ့ပါ။ ထိုလမ္းျပေျမပံုသည္ အာဏာလဲႊေျပာင္းေရးဆိုင္ရာ သဲလြန္စတခ်ိဳ႕ကို မီးေမာင္းထိုးျပထားသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပျခင္းႏွင့္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းမ်ား က်င္းပျခင္းသည္ လမ္းျပေျမပံု၏ အဆင့္ ၅ ႏွင့္ ၆ တို႔ ျဖစ္သည္။ လမ္းျပေျမပံုအဆင့္ ၇ မွာ “လႊတ္ေတာ္မွ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ထားေသာ ႏိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖင့္ အစိုးရတရပ္ႏွင့္ ၎၏ အဂၤါရပ္မ်ားကို ဖဲြ႔စည္းၿပီး ေခတ္မီ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေသာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေဆာက္ရန္” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ သတိမျပဳမိၾကေသာ အေရးႀကီးသည့္ အခ်က္တခုမွာ ဥပေဒပုဒ္မ ၄၄၇ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ဥပေဒ အမိန္႔ တရပ္ရပ္သည္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ မဆန္႔က်င္လွ်င္ သို႔မဟုတ္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ပယ္ဖ်က္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္း မျပဳလွ်င္ ဆက္လက္ အတည္ျဖစ္သည့္ အတြက္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္က ၎တုိ႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ အမိန္႔အမွတ္ ၁/၉၀ သည္ ဆက္လက္ အာဏာသက္ေရာက္လ်က္ ရိွပါေသးသည္။

၁/၉၀ တြင္ “ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းတရပ္သည္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တရပ္ ေပၚေပါက္လာရံုျဖင့္ ဥပေဒျပဳမႈ အာဏာ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အာဏာႏွင့္ တရားစီရင္မႈ အာဏာ ဟူေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ (၃) ရပ္ကို အလုိအေလ်ာက္ မရရွိဘဲ အေျခခံဥပေဒတရပ္ အေပၚ အေျချပဳ၍သာ ရယူႏုိင္ေၾကာင္း အထူးရွင္းလင္းရန္ လုိမည္မဟုတ္ပါ” ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရး ဆိုင္ရာ ဖဲြ႔စည္းမႈ အဆင့္ဆင့္တုိ႔ ၿပီးစီးသည္ အထိ စစ္အစိုးရက အာဏာကို ဆက္လက္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားမည့္ဟန္ ေပၚေနသည္။

အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၆၀/စ တြင္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ လိုအပ္သည့္ ဥပေဒမ်ားကို ျပဌာန္းမည္ဟု ေျပာဆိုထားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ ေရးဆြဲရန္ ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ ပုဒ္မ ၃၉၉ ရိွ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္၏ လုပ္ငန္း တာ၀န္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရိွပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ ေပၚထြက္လာမည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အသစ္၏ ပထမဆံုး လုပ္ငန္းသည္ လမ္းျပေျမပံု၏ အဆင့္ ၇ တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း သမၼတေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကို ေရးဆြဲသည့္ လုပ္ငန္း ျဖစ္ရေပမည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို မည္သည့္ အခ်ိန္ကာလအတြင္း အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရမည္ ဆုိသည့္ အခ်က္ကုိ အေျခခံဥပေဒတြင္ မေတြ႔ရပါ။

“ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ” ႏွင့္ “အုပ္ခ်ဳပ္ေရး” အခန္းမ်ားတြင္ သမၼတ၏ တာ၀န္မ်ားကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အစိုးရသစ္ ဖဲြ႔စည္းျခင္း၊ တိုင္း၊ ျပည္နယ္၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း၊ ေဒသ ၅ ခု တုိ႔တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖဲြ႔ အဆင့္ဆင့္ အၿပီးသတ္ ဖဲြ႔စည္းရမည့္ အခ်ိန္ကာလကိုလည္း အေျခခံဥပေဒတြင္ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရိွပါ။

သမၼတေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒေရးဆြဲျခင္း၊ သမၼတကို ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ျခင္းႏွင့္ အစိုးရ တရပ္ ဖဲြ႔စည္းျခင္းအတြက္ အခ်ိန္ကာလ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းထားမႈ မရိွျခင္းမွာ အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ အားနည္းခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။ လမ္းျပေျမပုံ အဆင့္ ၇ အရ ေခတ္မီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတခု တည္ေဆာက္ေနပါသည္ ဆိုၿပီး စစ္အစိုးရက အာဏာကို ကာလ ၾကာရွည္စြာ ဆက္လက္ ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္ပါေသးသည္။

သမိုင္းကိုျပန္ေျပာင္းေလ့လာျခင္း

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္ ေရးဆြဲျခင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲတရပ္ က်င္းပျခင္းႏွင့္ အစိုးရသစ္တရပ္ထံ အာဏာလဲႊေျပာင္းျခင္း ဟူသည့္ ျဖစ္စဥ္ကို သမိုင္းတြင္ ႏွစ္ႀကိမ္ ႀကံဳခဲ့ဖူးပါသည္။ ပထမတႀကိမ္တြင္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒအရ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕ အစိုးရက လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အာဏာလဲႊေျပာင္းျခင္းႏွင့္ ဒုတိယ တႀကိမ္တြင္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒအရ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ဆိုရွယ္လစ္အစိုးရကို အာဏာလဲႊေျပာင္းျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါသည္။

လြတ္လပ္ေသာျမန္မာႏိုင္ငံကို အာဏာလဲႊေျပာင္းရန္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ သေဘာတူ ခ့ဲသည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလတြင္ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးမရမီ တႏွစ္အလိုကတည္းက အာဏာလဲႊေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ အဆင့္မ်ားကို ေရးဆြဲခဲ့သည္။ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္တြင္ ပင္လံုညီလာခံ က်င္းပျခင္း၊ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲရန္ ညီလာခံတရပ္ က်င္းပျခင္း၊ အေျခခံဥပေဒသစ္ႏွင့္အညီ ေရြးေကာက္ပြဲတရပ္ က်င္းပျခင္းႏွင့္ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးမရမီ တႏွစ္အတြင္း အစိုးရသစ္ထံ အာဏာလဲႊေျပာင္းျခင္းတို႔ ပါ၀င္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရအၾကား သမိုင္း၀င္ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးမႈပင္ ျဖစ္သည္။ စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္မ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး တႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့သည္။ ၿဗိတိသွ်အစိုးရသည္ ၎တို႔ ေပးခဲ့ေသာကတိကို တည္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာကို ျပည္သူမ်ားလက္သုိ႔ သတ္မွတ္ထားသည့္ အခ်ိန္ကာလအတြင္း လဲႊေျပာင္းခဲ့သည္။

သို႔ရာတြင္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒအရ အာဏာလဲႊေျပာင္းျခင္းမွာမူ စစ္အစိုးရတရပ္ အျဖစ္မွ အရပ္သား အစိုးရတရပ္အျဖစ္သုိ႔ အသြင္ေျပာင္းခဲ့ေသာ လုပ္ေဆာင္မႈသာ ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်ိန္က တပ္မေတာ္၏ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အဆံုးသတ္ေစသည့္ စစ္အာဏာသိမ္းမႈကို ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္  ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ ဖဲြ႔စည္းၿပီး တိုင္းျပည္ကို ၁၉၇၄ ခုႏွစ္အထိ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။

ပါတီစံု ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းသည္ တပါတီစနစ္ကို က်င့္သံုးၿပီး ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီကို ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဆိုရွယ္လစ္ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒသစ္ ကို ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး ၎ သမၼတအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေသာ ဆိုရွယ္လစ္အစိုးရသစ္ထံ အာဏာလြဲအပ္ခဲ့သည္။

စစ္အာဏာသိမ္းခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းတြင္ ရိုးသားသည့္ အခ်က္တခုေတာ့ ရိွခဲ့ပါသည္။ သူသည္ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ကို ယံုၾကည္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့ၿပီး တပါတီစနစ္ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ရိွစစ္အစိုးရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး အယူအဆတခုခုကို ဆုပ္ကိုင္ထားၾကသူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ ထို႔အျပင္ သူတို႔တြင္ မရိုးသားေသာ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ား ရိွၾကၿပီး ဒီမိုကေရစီ၏ အေျခခံမူမ်ားျဖစ္သည့္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ေလးစားလိုက္နာၾကသူမ်ားလည္း မဟုတ္ၾကပါ။

စစ္တပ္ကႀကီးစိုးႏိုင္ေရးအတြက္ စစ္အစိုးရ ေရးဆဲြ၊ အတည္ျပဳထားေသာ အေျခခံ ဥပေဒအရ ၂၀၁၀ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ျဖင့္ ဖဲြ႔စည္း ျဖစ္ေပၚလာေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အစိုးရက တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္ကို ဖန္တီးပါလိမ့္မည္။

ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအသစ္ႏွင့္ အာဏာလဲႊေျပာင္းေရးျဖစ္စဥ္တြင္ အားနည္း ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူမ်ား ဂရုတစိုက္ အကဲခတ္ ေစာင့္ၾကည့္ရမည့္ ျဖစ္စဥ္လည္း ျဖစ္ပါသည္။     ။